DİSTİMİ (KRONİK DEPRESYON)

Depresyon(Majör depresif bozukluk); düşünce, davranış ve duyguları negatif biçimde etkileyen en sık rastlanan psikiyatrik hastalıktır. Distimi(Kronik depresyon) ise; majör depresyona oranla daha hafif etkileri olan fakat daha uzun süren depresyon türüdür. Kronik olması yaşam kalitesinde düşüş yaşatmaktadır. İsteksizlik, kendini kötü hissetme, halsizlik ve aşırı yorgunluk ile duygusal çöküntü halidir.

DİSTİMİ BELİRTİLERİ NELERDİR?

Distimik bozukluk yavaş ve gizli bir şekilde ilerleme göstermektedir. Hastalıkta dönem dönem iyileşmelerin olmaması, aralıksız en az 2 yıl düzenli bir şekilde sürmesi genel olarak kabul edilen tanı koyma prosedürüdür. Kişiler arasında değişebilmesine karşın genellikle kişinin sosyal hayatında değişim gözlenmemektedir. Fakat Distimikler sosyal etkinlik ve aile ile yapacağı plan ve eğlencelere ayıracakları zaman dilimini işlerine ayırmaktadırlar. Günlerinin genelini depresif bir ruh hali içinde geçirirler. Distimi döneminde depresyon atakları gözlenmektedir. Bunlardan en belirgini ‘duble depresyon’ olarak tanımlanır.

DİSTİMİ NEDEN OLUR?

Psikolojik, sosyal ve biyolojik etkenler distimiye neden olabilir. En çok rastlanan sebepler arasında; ekonomi ve çevre, yakın birisinin ani kaybı, travmatik bir olayı deneyimleme, madde-alkol bağımlılığı gibi durumlar bulunmaktadır.

DİSTİMİ NASIL TEDAVİ EDİLİR?

Tedavide ilk olarak hastanın kişilik yapısını incelenerek, düşünce yapıları üzerinde durulur. İlaç tedavisi uygulanabilir. İlaç tedavisi ile belirtiler hafifler fakat tek başına yeterli değildir. Bu nedenle tedavi ilaç ve psikoterapi olarak ilerletilmelidir. Bilişsel davranışçı terapi ve kişilerarası ilişkilere yönelik terapilerle de tedavi desteklenebilmektedir. Terapide amaç; hastanın bakış açısını değiştirmek, olaylara, hayata başka ve olumlu pencereden bakmasını sağlamak, sosyal işlevselliğini arttırmak, duygu değişimlerini kontrol altına almak amaçlanmaktadır.