Ayrılma kaygısı bozukluğu kişinin gelişim sürecinde olumsuz bir etkiye sahip olan, bağlanma gerçekleştirdiği kişiden(anne, bakım veren, yakın bir aile üyesi vb.) ayrılma düşüncesini hayal ettiğinde dahi stres ve korkuya sebep olan kaygı bozukluğudur.
Ayrılma anksiyetesi bozukluğu, her yaşta görülmekle birlikte, çoğunlukla çocukluk ve ergenlik döneminde görülmektedir. Ayrılma anksiyetesi bozukluğu yalnızca çocukluğa özgü bir bozukluk değildir, çocuklukta temeli atılan anksiyete bozukluğu yetişkinlikte de kişinin hayatında yer almaktadır.
Yetişkinlerin hayatlarındaki anlık ve büyük değişimler ile (taşınma, evlenme, ebeveynlerde boşanma, eğitim durumu değiştirme) baş edememesi üzerine kaygı yaşaması ile gelişir. Çocuklarda ise genellikle bağlanma problemlerinden kaynaklı meydana gelmektedir. Aynı zamanda temelinde kaygı bulunan çocuklarda, ekonomik düzeyi düşük ailelerde ve çocuğuyla iletişim ve ilgisinde aşırı korumacı davranan ailelerin çocuklarında görülmekle birlikte içe kapanık, çekingen çocuklarda da karşılaşılmaktadır.
Ayrılma anksiyetesi bozukluğunda psikiyatri ve psikoterapi ile tedavi uygulanmaktadır. Tedavisi gerçekleştirilmeyen ayrılma anksiyete bozukluğu yetişkinlik dönemine gelindiğinde daha başka problemlerle kendini gösterebilmektedir. Bunlar panik bozukluk ile başlayarak farklı ruhsal hastalıklarla ortaya çıkmaktadır.